Η ελληνική μυθολογία
αναφέρει τρεις εκδοχές για την ίδρυση της Κύμης: Η Κύμη ονομάσθηκε έτσι κατά
μια εκδοχή από τη μυθολογική νύμφη Κυμώ. Η ηρωίδα Αμαζόνα Κυμώ , γεννήθηκε από
την ένωσή της αμαζόνας Λάμιας, που κατοικούσε μέσα σε δάσος δρυών, με τον θεό Ποσειδώνα. Αυτή υπήρξε
ανταγωνίστρια της αμαζόνας Μύρινας, η οποία και κυριαρχούσε σε όλη την
ανατολική Μεσόγειο. Η Κυμώ, για να εδραιώσει την ισχύ της στο Αιγαίο, λέγεται
ότι ίδρυσε την ομώνυμη πόλη στην ανατολική ακτή της Εύβοιας.
Κατά την
δεύτερη εκδοχή ,οφείλει το όνομά της στα θεαματικά και εντυπωσιακά κύματα των θαλασσών της και στη στενή σύνδεση
των ναυτικών κατοίκων της με τα κύματα, τους ανέμους και τη θάλασσα.
Κατά μία
τρίτη εκδοχή από τη φωνολογική εξέλιξη
της λέξης Κώμη > Κούμη > Κύμη. Κώμη σημαίνει κωμόπολη και υποστηρίζουν
ορισμένοι ότι, αφού μέχρι σήμερα η μία και μοναδική θέση της αρχαίας Κύμης δεν
έχει ανακαλυφθεί ακόμη, μάλλον η περιοχή ήταν κατοικημένη κατά την αρχαιότητα
«κατά Κώμες».
Οι κάτοικοι
της Κύμης ονομάζονται Κυμαίοι ή Κουμιώτες. Αποκαλούνται έτσι από την Κύμη ή
Κούμη όπως τη λένε, ακόμα και τώρα ,οι παλαιότεροι κάτοικοί της.
Κατά την
παράδοση , κτίστηκε από 9 οικογένειες που ήρθαν από την κοιλάδα του Οξύλιθου το
1700. Το χτίσιμο των σπιτιών , ο τρόπος και ο τόπος , εξαρτήθηκαν από τους
ανθρώπους που μετοίκησαν εδώ , από τα
νησιά του Αιγαίου – Κρήτη, Ψαρά, Σίφνο κ.α. – , από τους Ηπειρώτες και
Μακεδόνες πετροχτιστάδες που ήλθαν αναζητώντας εργασία, και από την ύπαρξη πειρατών στο Αιγαίο επί
τουρκοκρατίας. Γι’ αυτό και η παλιά
Κύμη, η οποία είχε κτισθεί στην περιοχή του σημερινού ΚΤΕΛ εσκεμμένα,
είναι αθέατη από τη θάλασσα. Για τον
ίδιο λόγο , επίσης έχει δόμηση
πετρόχτιστη ορεινού τύπου, παρότι η ίδια είναι κυρίως θαλασσινή.
Η πολεοδομική ανάπτυξη της Κύμης μέχρι το 19ο αιώνα έγινε
ελεύθερα, με παραδοσιακά πρότυπα και μοναδικές δεσμεύσεις την ιδιαιτερότητα του
ανάγλυφου του εδάφους αφενός και τις αναγκαίες συνδέσεις με την ενδοχώρα
αφετέρου. Έτσι το βασικό δίκτυο δρόμων ακολουθούσε τις υψομετρικές καμπύλες του
εδάφους. Οι κεντρικοί δρόμοι συνδέονταν μεταξύ τους καθώς και με δευτερεύοντες
ανηφορικούς δρόμους. Υπήρχαν όμως και αρκετά αδιέξοδα. Με βάση αυτό το δίκτυο
και επάνω σ’ αυτό αναπτύχθηκε και η οίκηση.
Πηγή: http://www.kimis-aliveriou.gr/
